Bez Pamięci

Tytuł: Bez Pamięci
Autor: Martyna Kubacka
Rok wydania: 2016
Liczba stron: 288
Wydawnictwo: Lucky

"Jutro jest jak nowy rozdział powieści naszego życia i tylko od nas zależy, czy będziemy kontynuować wątek z poprzedniej strony, czy zdecydujemy się na nieoczekiwany zwrot akcji."

Dziewczyna budzi się w obcym miejscu. Nie przypomina sobie swojej twarzy, ani imienia. Nie wie gdzie się znajduje, nie wie kim jest, niczego nie pamięta. Wszystko ją boli. Dowiaduje się, że miała wypadek, że ma na imię Kasia oraz mieszka ze swoim narzeczonym, bardzo przystojnym prawnikiem, na którego widok przestaje logicznie myśleć. Wokół niej krążą obcy ludzie. Nie ma nikogo z rodziny, nikogo z przyjaciół. Zdana jest wyłącznie na swego domniemanego narzeczonego i dwoje jego pracowników...

 "Nie zawsze jesteśmy w stanie poradzić sobie z własnymi problemami w pojedynkę. Czasami warto schować dumę do kieszeni i poprosić kogoś o pomoc, o radę albo przynajmniej o to, aby nas wysłuchał i podtrzymał chociaż przez chwilę przygniatający nasze barki ciężar."

Kasia bez ustanku analizuje wszystkie zdobyte o sobie informacje. Non stop zadaje pytania, które dla niej są niebywale istotne, dla Piotra, zaś w takim samym stopniu kłopotliwe. Dziewczyna pragnie po raz kolejny zakochać się w swoim narzeczonym i pragnie, aby on kochał ją równie mocno. Wbrew wszystkiemu, wbrew wszelkim planom i zakazom, między tą dwójką kiełkuje obezwładniające uczucie. Do czego doprowadzi to Kasię i Piotra, którzy są jedynie marionetkami w rękach potężnej mafii?

  

 "Gdyby wszyscy ludzie byli idealni, to świat byłby strasznie nudny. To nasze wady oraz słabości czynią nas wyjątkowymi i to dzięki nim różnimy się od siebie, jesteśmy ciekawi i oryginalni. Bez wad bylibyśmy kompletnie bez wyrazu… takie nieskazitelne, ale szarobure klony."

Bez Pamięci to romansowa opowieść z wątkami kryminalnymi w tle. Dość banalna fabuła w cudowny sposób pokazuje uczucie rodzące się trudnych warunkach. Motywy pięknej, narażonej na niebezpieczeństwo kobiety i przystojnego, zagubionego mężczyzny są dosyć powszechne i można nawet zaryzykować stwierdzenie, nagminnie używane. Jednak tym razem wszystko jest tak ciekawie pokazane, że nie mogę na nic narzekać. Nie wyobrażam sobie innego scenariusza tej opowieści. Nic bym w niej nie zmieniła, wszystko było piękne takie jakie było. Pani Martynie wypada jedynie pogratulować tak wspaniałej powieści i czekać na kolejne. 

"Chyba była w szoku i próbowała ogarnąć myślami to, co usłyszała, a ja próbowałem ugryźć się mocno w język, żeby w porywie niekontrolowanej prawdomówności nie wypaplać jej czegoś, o czym nie powinna wiedzieć."  

Za książkę gorąco dziękuję mojej M. 

Moja ocena:

10/10