Zapach Szkła

Tytuł: Zapach Szkła
Autor: Andrzej Ziemiański
Cykl: Mistrzowie Polskiej Fantastyki
Rok wydania: 2018
Liczba stron: 250
Wydawnictwo: Fabryka Słów

"Człowiek idący plażą, widząc jednego przewróconego na plecy żuczka, pomoże mu stanąć na nogi, lecz kilkaset żuczków w potrzebie minie obojętnie. A widząc kilka tysięcy żuczków... Widząc kilka tysięcy żuczków, zacznie je deptać. Czy to samo jest w mieście? Dlaczego, zanim jeszcze tłum wylegnie na ulice, człowiek jest traktowany jak swój, jak rodzina, a potem jak wróg, agresor, żołnierz obcej armii? "   

Twórczość Ziemiańskiego poznałam jakiś czas temu czytając książkę Virion. Ostatnio miałam okazję lepiej przyglądnąć się jego tekstom sięgając po Achaję. Teraz przyszła kolej na zbiór jego opowiadań w książce zatytułowanej od pierwszego opowiadania- "Zapach Szkła".

"Polska potrzebuje nowego króla."

Książkę rozpoczyna tytułowe opowiadanie- "Zapach Szkła". Przedstawia ono tematykę teorii spiskowych i działań wywiadu. Pełno w niej komandosów i innych mundurowych, których u Ziemiańskiego pełno. Bomba Heisenberga to wizja alternatywnych rzeczywistości, przedstawienie Rzeczypospolitej jako wielkiej potęgi międzynarodowej. O ile piękne marzenie, to dosyć nierzeczywiste. Legenda nawiązuje do poprzedniego opowiadania. Niejako jest jego kontynuacją jednak przedstawia jeszcze inną wizję świata. 

"Jeszcze nigdy się tak nie cieszyłem na widok Niemców."

Jak zapewne pamiętacie, byłam zachwycona zarówno Virionem jak i Achają. Tym razem jednak Ziemiański nie zrobił na mnie tak wielkiego wrażenia. Opowiadania czytało mi się bardzo przyjemnie, ale nic nie sprawiło, że po prostu nie mogłabym odłożyć książki na bok. Były ciekawe, ale nie wzbudziły we mnie emocji. Rozbawiły mnie, to fakt. Ale nic poza tym. Na uwag zasługuje fakt, że autor tworzy bardzo ciekawe postacie, które za każdym razem wzbudzają moją sympatię, a szczególnie podoba mi się kreowanie kobiet, które są silne.

Moja ocena:

8/10