Pamiętnikarze

Tytuł: Pamiętnikarze. Druga wojna światowa w Holandii słowami jej naocznych świadków
Tytuł oryginału: The Diary Keepers
Autor: Nina Siegal
Rok wydania: 2024
Liczba stron: 464
Wydawnictwo: HarperCollins

"Kobiety i dzieci wyciągnięto z domów nocą, zabrano do szkół, a rano deportowano. Wszyscy są tym wstrząśnięci. W tym samym czasie opróżniono całe obozy pracy. Hitler powiedział w przemówieniu, że Żydzi chcą zniszczyć Aryjczyków, więc zamiast tego oni niszczą Żydów."

W krajach Europy zachodniej okupacja niemiecka miała o wiele lżejszy charakter niż miało to miejsce na wschodzie, ale nie dla ludności żydowskiej. Podczas wojny w Holandii zginęło siedemdziesiąt pięć procent holenderskiej społeczności żydowskiej, podczas. Dziennikarka Nina Siegal, dorastająca w rodzinie, która przeżyła Holokaust, postanowiła zbadać sprawę.

"Dziwnie jest być człowiekiem. Twoi przyjaciele odeszli i cierpią w tak strasznych okolicznościach, a mimo to żyjesz dalej."

Nina Siegal stworzyła relację z okupowanej Holandii na podstawie relacji kilku osób - Żydów, holenderskich nazistów, członkinię ruchu oporu i siedemnastoletnia pracownica fabryki bez przynależności politycznej. Przedstawienie relacji z tak różnych punktów widzenia na całą sprawę dało pełen obraz rozgrywających się wydarzeń.

"To, czego doświadczamy, naprawdę warte jest opisania w pamiętniku."

Znamy historię zagłady Żydów w Polsce, ale właściwie niewiele albo i nawet nic nie wiemy o tym jak wyglądało to w innych krajach Europy. A ta lektura świetnie to obrazuje, bo nie przedstawia suchych faktów, ale relacje osób, które to przeżyły, ich myśli i odczucia. Ich strach, ich żal, wstyd, a w przypadku osób z nazistowskiego środowiska zwykła obojętność na losy Żydów, a czasami nawet satysfakcja. Relacje te przeplatają się ze sobą co tylko uwypukla różnorodność podejścia do sprawy pamiętnikarzy, ale również i wzmacnia emocje czytelnika. To jest aż nie do pomyślenia, jak ludzie potrafili być obojętni na ludzką krzywdę, jak zostali zindoktrynowani, że przymusowa praca, albo rozstrzelanie wydawało się im czymś normalnym. Książka należy do tych, które zapadają w pamięć.

Za książkę serdecznie dziękuję Wydawnictwu HarperCollins.

Moja ocena:
9/10