Z czułością dla siebie

Tytuł: Z czułością dla siebie. Co możemy zrobić, aby być zdrowszym i szczęśliwszym
Tytuł oryginału: Lieblosigkeit macht krank: Was unsere Selbstheilungskräfte stärkt und wie wir endlich gesünder
Autor: Gerald Hüther
Rok wydania: 2022
Liczba stron: 158
Wydawnictwo: Dobra Literatura

 

"My, ludzie, jesteśmy dziwnymi istotami. Żadnemu zwierzęciu, a tym bardziej roślinie, nie trzeba tłumaczyć, co ma robić dla zachowania zdrowia."

Cóż ten cytat wiele mówi, o tym jak ludzie przemęczają się, wyniszczają swój organizm pracą, zbyt szybkim trybem życia, złym odżywaniem się czy używkami. Pozwolę sobie w tym miejscu na odrobinę prywaty zanim przejdę dalej. Kilka dni temu mój tata przeszedł ostry zawał serca. Na szczęście już jest w domu i wszystko z nim w porządku, ale nie byłoby tego, gdyby o siebie dbał. Lekarz powiedział, że to przez tryb życia, ciągła praca i gonitwa, to choroba cywilizacyjna, która coraz częściej dotyka ludzi własnie przez przemęczanie swojego organizmu i życie w ciągłym napięciu. I ludziom, w przeciwieństwie do zwierząt i roślin, trzeba o tym przypominać.

  "Świat, w którym żyjemy, zmieniamy nieustannie wedle naszych wyobrażeń, coraz szybciej, trwalej, skuteczniej."

Obecny świat niejako często zmusza nas do szaleńczego trypu życia. Ciągle za czymś gonimy. Nasze organizmy są przemęczone, a my przestajemy o siebie dbać. Brak miłości i czułości nie tylko wobec innych, ale także wobec samych siebie jest coraz bardziej powszechny. Coraz więcej osób zapada na zdrowiu, a leczenie nie jest takie efektowne, bo zapomniamy o czułości dla siebie...

 "Skoro nasi przodkowie czuli, co nam szkodzi, powinni również dostrzec, co nas uzdrawia." 

Miłość do samego siebie jest bardzo ważna. Niestety często o tym zapominamy. Autor postanowił o tym przypomnieć. Zwrócił uwagę na wiele aspektów - między innymi jak wielką rolę odgrywa wychowanie dzieci na ich późniejsze życie, pokazał mechanizmy, które wpływają na ludzi destrukcyjnie oraz opisał pracę mózgu. Nie zabrakło także wskazówek do właściwego postępowania. Poradnik dostarczył mi dużo nowej wiedzy i wiele przydatnych informacje, które zaczęłam wprowadzać w życie, by móc poprawić jego jakość. Książka jest swego rodzaju wewaniem do zatrzymania się i pokochania siebie, których obecnie powinno być jak najwięcej, żebyśmy potrafili robić dla siebie to, co najlepsze.

Za książkę serdecznie dziękuję Wydawnictwu Dobra Literatura.

Moja ocena:
8/10

Zagubiony

Tytuł: Zagubiony
Tytuł oryginału: The Wanderer
Autor: Josie Williams
Rok wydania: 2022
Liczba stron: 304
Wydawnictwo: HarperCollins

"Właściwie, w głębi duszy nawet mnie się to nie podoba, ale nie chcę usłyszeć od niej prawdy, że to, co robię, jest złe, że muszę to przerwać, że jestem egoistą, robię zamieszanie w życiu innych i że to jest zupełnie niedorzeczne - życie w iluzji, którą tworzę."

Co nas czeka po śmierci? Całkowity koniec, nowe życie a może zawieszenie w próżni... Nastoletni Ryder Edmonds nie żyje od pięciu lat i przygląda się światu nie uczstnicząc w nim. Jego życie przypomina marną egzystencję. Jego jedyną przyjaciółką jest Jade, która jest taka sama jak on. Ich jedyną rozrywką jest spędzanie czasu z umierającymi, którzy na chwilę przed śmiercią ich widzą i tym samym dają im potwierdzenie, że na prawdę istenieją. Wszystko jednak zmienia przypadkowe spotkanie z pewną dziewczyną.

 "Czuję nieprzyjemny ucisk w żołądku. To zazdrość. W głębi duszy wiem, że to, co zrobiłem, będzie mnie teraz gryzło, ale nie miałem wyboru. Nie mogłem pozwolić, aby zginęła." 

Podczas jednej z wizyt w szpitalu poznaje Maggie, która odwiedza swoją chorą babcię. Dziewczyna czuje się samotna i nieszczęśliwa, jest też trochę zagubiona i szalenie niedarna, co Ryder uważa za urocze. Chłopak zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia i obserwuje kiedy tylko może. Pewnego razu dziewczyna wpada pod koła pędzącej ciężarówki. Ryder postanawia uratować ją za wszelką cenę. Wchodzi on w ciało przechodzącego nieopodal chłopaka i ocala jej życie. To jednak pociąga za sobą konsekwencje.

 "Chcę tylko powiedzieć, że gdybyś był nadal żywy, nawet byś na nią nie spojrzał. Nigdy byś nie szukał towarzystwa takiej dziewczyny. Poruszałbyś się w zupełnie innych kręgach. Mogę się założyć, że nawet byś nie wiedział, jak ona ma na imię." 

Zagubiony to młodzieżówka i chociaż wydaje się lekka to nie jest pozbawiona smutku. Fabuła mocno związana jest z samotnością i śmiercią. Momentami powieść była bardzo przygnębiająca i nawet ciekawy wątek romantyczny i samolubne zachowanie Rydera nie do końca niwelowały to uczucie. Zabrakło tu iskry, która rozświetliłaby tą historię. Mogłaby być nią Maggie, gdyby nie była tak nijaka. Podobał mi się pomysł na wycofaną i trochę niezdarną postać, która miała ciężkie życie, ale tutaj tylko pogłębiała ten smutek i beznadzieję jaka dominowała w powieści. Samo zakończenie było ciekawe i na swój sposób dobre, ale cała historia pozostawiła pewien niedosyt. Liczyłam na coś lepszego.

Za książkę serdecznie dziękuję Wydawnictwu HarperCollins.

Moja ocena:
5/10 

Orkan. Depresja

Tytuł: Orkan. Depresja
Autor: Ewa Nowak
Rok wydania: 2020
Liczba stron: 336
Wydawnictwo: HarperCollins

"Borys Orkan zawsze miał skłonności do depresji. Już w dzieciństwie bez konkretnego powodu nagle robiło mu się smutno. Bywało, że podczas zabawy, czytania o tygrysach albo oglądania filmu o najwyższych budowlach dopadał go lęk i odechciewało mu się żyć."

Szesnastoletni Borys Orkan cierpi na depresję. Sam nie zdaje sobie z tego sprawy, nie wiedzą o tym także jego bliscy. Nigdy nie był typem wesołka i z łatwością ukrywał ciężkie dni udając ból głowy albo ból brzucha.

 "(...) człowiek poznaje sam siebie tylko wtedy , kiedy musi zrobić coś dla siebie trudnego." 

Borys widzi swoje życie jako pasmo udręki, wyobraża sobie rzeczy, które nie istnieją, czuje się niekochany i niechciany, pomimo, że ma przy sobie osoby, które darzą go szczerymi uczuciami. Samobójstwo sąsiada i toksyczna znajomość z Miszą poznanym na oddziale psychiatrycznym tylko pogarszają jego stan. Borys zaczyna fascynować się samobójstwem. Chłopak przestaje widzieć dla siebie jakiekolwiek inne opcje.

"Trajkotanie to wspaniałe narzędzie oszukiwania ludzi."

Czasami mam wrażenie, że trzeba przejść depresję, żeby wiedzieć jaka ona tak naprawdę jest. Ale już wiem, że to błędne wrażenie. W tej książce jest to doskonale pokazane. Obala ona mity o tym, że człowiek jest smutny albo niewyspany (bo takie teorie kiedyś usłyszałam). Pokazuje też jak człowiek z depresją myśli, czuje, pokazuje jego emocje zamknięte w nim i niedostępne dla innych. Książka powinna być lekturą obowiązkową dla każdego, by zauważali obok siebie ludzi z depresją, by mogli im pomóc, by mieli więcej empatii dla takich osób, a nawet dla osób zupełnie zdrowych, bo właśnie empatii bardzo brakuje we współczesnym świecie. Każdy tylko ocenia i odsuwa się od innych zamykając się na ich potrzeby.

Za książkę serdecznie dziękuję Wydawnictwu HarperCollins.

Moja ocena:
9/10