Nevermore

Tytuł: Kruk
Tytuł oryginału: Nevermore
Autor: Kelly Kreagh
Cykl: Nevermore (1)
Rok wydania: 2023
Liczba stron: 480
Wydawnictwo: Jaguar

"Wyciągnęła palce, by dotknąć obolałych miejsc, ale chwycił ją za rękę. Pochylił się, aż ciemne końce jego włosów musnęły jej policzki lekko niczym piórko, zaplątały się w jej rzęsy. Zdążyła tylko wciągnąć powietrze, mrugnąć powiekami i rozchylić usta, zanim nakrył je swoimi ustami. Czas się zatrzymał. Jej serce przestało bić, a oczy się zamknęły."

Isobel jest popularną kapitanką szkolnej drużyny czirliderek. Ma chłopaka, przyjaciół i wydaje się, że w jej życiu wszystko jest idealne. Wszystko zmienia się w momencie, kiedy zostaje zmuszona do wspólnej pracy nad projektem dotyczącym twórczości Edgara Alana Poego z niesympatycznym, wykolczykowanym gotem, którego początkowo się obawia.

"Byli teraz złączeni nieodwołalnie. Od dnia, w którym przytknął swój długopis do jej skóry."

Od momentu, kiedy Varen zapisał jej numer telefonu na ręce, jej życie gwałtownie się zmienia. Jej chłopak zaczyna zachowywać się jak dupek, przyjaciółka przestaje być lojalna, a pozostali przyjaciele odwracają się od niej. Jakby tego było mało wokół niej zaczynają dziać się nadprzyrodzone, niewyjaśnione rzeczy. Zaczynają zacierać się granice, a sny stają się jawą...

 "Była głupia, bo krzyczała. Głupia, bo płakała, a przede wszystkim głupia, bo uwierzyła, że mogą zostać przyjaciółmi."

Zauważyłam, że w ostatnim czasie wydawane lub wznawiane są książki, w których nie brakuje mrocznego klimatu. Jakiś czas temu miałam przyjemność recenzować powieść Vamps, tym razem pierwszy tom Nevermore. Bardzo mnie to cieszy, bo od wyjścia z nastoletniego okresu nie miałam już okazji czytać tego typu książek i bardzo mi tego brakowało. 

Kruk to powieść skierowana raczej do młodszych czytelników. Było tu mnóstwo dram, subtelny wątek miłosny, mroczny klimat i problemy nastolatków. Muszę przyznać, że bardzo wczułam się tutaj w problemy miłosne Isobel. Bardzo emocjonalnie podeszłam do zachowania jej chłopaka Brada, które było toksyczne. Był to chyba najciekawszy, jak dla mnie, wątek. W przeciwieństwie do Brada, bardzo polubiłam Varena, chociaż jego zachowanie w stosunku do Isobel też nie było idealne. Nie było w nim konsekwencji, raz zachowywał się jak przyjaciel, potem traktował ją jak powietrze, a przez większość czasu jakby była zwyczajną idiotką. Niemniej jednak zawsze stałam po jego stronie z nadzieją, że w końcu się ogarnie. Niestety musiałam czekać na to długo, ale i tak było warto. Dodatkowym atutem powieści jest zamieszczona w niej twórczość Poego, która sprawiła, że fabuła stała się jeszcze bardziej klimatyczna. Większa część powieści skupiała się na problemach nastolatków, a mrok i magia pojawiły się pod jej koniec i pozostawiły mnie z niedosytem. Z niecierpliwością wyczekuję kolejnych części i chociaż szkolne dramy miały swój urok, to mam nadzieję, że w kolejnych tomach więcej będzie mroku i magii.

Za książkę serdecznie dziękuję Wydawnictwu Jaguar.

Moja ocena:
9/10