Zagubiony Ptak

Tytuł: Zagubiony Ptak
Autor: Jowita Kosiba
Rok wydania: 2020
Liczba stron: 400
Wydawnictwo: MG

"Dom. Ponura bryła ukształtowana z cegieł, zaprawy i cieni. Las drzew, tańczących wokoło, śmiejących się szyderczo bezgłośnym echem. Żelazna brama, o którą uderzały bezlitośnie mokre gałęzie. Późna jesień  i ołowiane niebo. Błyskawice. Dom.

Wszystko zniknęło."

 

Klaudia ma dwadzieścia dziewięć lat i jest absolwentką wydziału sztuk pięknych. W jej snach, szczególnie jesienią, pojawia się stary dwór, otoczony umarłym ogrodem. Dziewczyna stara się ignorować niechciane sny, jednak wszystko ulega zmianie, kiedy odnajduje dwór na jawie...

 

  "Pierwsze liście opadły z drzew. Świat znów szykował się do snu."

Klaudia zaprzyjaźnia się z okolicznymi mieszkańcami i pragnie poznać historię posiadłości. Badając ją, często robiąc to w tajemnicy, zaczyna zanurzać się w zupełnie innej historii, znacznie mroczniejszej, która może przynieść jej zarówno dawno skrywaną prawdę o niej samej jak i niebezpieczeństwo...

  

"Melodia znów do niej wróciła."

 

Nie lubię thrillerów, ale do tej książki cały czas coś mnie przyciągało. Okładka jest przecudowna, a opis dosyć zachęcający. I dobrze, że nie sugerowałam się tym, że miał to być thriller, bo dla mnie to była raczej powieść obyczajowa, co prawda, sporo w niej mroku i niewyjaśnionych tajemnic z przeszłości, ale nie do końca nazwałabym ją thrillerem. Było w niej także mnóstwo łagodności, sielskości, uczucia i ciepła. Początkowo właśnie bałam się, że będę się bać. Książkę zabrałam ze sobą na praktyki i niewiele na nich robiłam, bo nie potrafiłam się od niej oderwać. Spędziłam przy niej pół dnia i bawiłam się świetnie. Z pewnością jeszcze do niej wrócę. 

 

Za egzemplarz serdecznie dziękuję Wydawnictwu MG.

 

Moja ocena:

9/10