Kłamstwa i sekrety /RECENZJA PATRONACKA/

Tytuł: Kłamstwa i sekrety
Autor: Tomasz Wandzel
Rok wydania: 2021
Liczba stron: 350
Wydawnictwo: Tomasz Wandzel

"Kiedy Róża zrozumiała, jak wiele wyrzeczeń musieli ponieść rodzice, aby być razem, doszła do wniosku, że to nie mogło być chwilowe zauroczenie czy poryw serca, ale głęboka, szczera i gotowa do poświęceń miłość. Czy taka sama jak między nią a Władysławem? Tego jeszcze nie wiedziała."

 

Róża Wittelsbach jest córką Niemca i Polki. Dziewczyna dorasta w majątku nieopodal Poznania. Kiedy ma 17, umiera jej matka, i dziewczyna zostaje sama z ojcem. Jest bardzo nowoczesną kobietą, czym budzi zdziwienie wśród miejscowych. Jest jednak dużym oparciem dla ojca w prowadzeniu majątku. Dwa lata później, kiedy Polska odzyskuje niepodległość, Róża wraz z ojcem wyjeżdża do Berlina, mimo że w rodzinnym domu zostawia swoje serce.

 "Czy jego miłosne wyznania nie znaczyły więcej niż śnieg, co spada w listopadzie i wiosną spływa do morza?" 

Sto lat później, mieszkający w Warszawie Filip Witkowski dowiaduje się, że jest spadkobiercą niejakiej Róży Wittelsbach, o której nigdy nie słyszał. Wraz z żoną historyczką próbują się o niej czegoś dowiedzieć i wyruszają w krótkie wycieczki po Wielkopolsce. W ten sposób poznają niesamowitą historię Róży i dowiadują się, że każda rodzina ma swoje tajemnice pełne sekretów.

"O ile logika podpowiadała, że nie ma już wyjścia i dalej musi ciągnąć przedstawienie, które zresztą sama wyreżyserowała. O tyle serce krzyczało zupełnie coś innego."

Jak już zapewne zauważyliscie, fabuła toczy się na dwóch płaszczyznach - Róży i jej spadkobiercy Filipa. Obie historie są niesamowite i w pewnym momencie zaczynają się przeplatać. Bliżej mi jednak było do historii Róży. Uwielbiam historie z przeszłości pełne tajemnic, sekretów i niedpowiedzeń, a ta była bardzo tajemnicza i bardzo powoli ujawniała kolejne fakty niczym róża rozwijająca płatki. Historia Filipa również mi się podobała, bo uwielbiam poszukiwania i wraz z bohaterami szukałam poszlak i łączyłam fakty. Miałam mieszane uczucia co do Agaty bo została trochę dziwnie wykreowana, jakby zaraz miała zrobić coś nieprzyjemnego. Nic takiego jedank nie nastąpiło, a ostatecznie Agata okazała się całkiem sympatyczną kobietą i do tego była historykiem, a u boku męża stawała się także badaczką przeszłości, która wraz z nim przeszukiwała stare pudła, odbywała spotkania z proboszczem i wyszukiwała nagrobków.
Książkę czytało mi się wspaniale. Planowałam podczas czytania wyszukiwać najlepsze cytaty i zaznaczać, by później ich nie szukać, ale po kilku rozdziałach historia tak mnie wciągnęła, że zupełnie o tym zapomniałam. Z przyjemnością śledziłam historie bohaterów, w szczególności Róży, a kiedy poznałam zakończenie, żałowałam, że zakończyły się tak szybko.

Za książkę i możliwość patronatu serdecznie dziękuję autorowi Panu Tomaszowi Wandzlowi.

Mam też dobrą wiadomość - dzięki uprzejmości pana Tomasz, w ciągu najbliższych dni na moim blogu i instagramiw pojawią się konkursy, w których wygrać będzie można egzemplarz tej oto właśnie książki.

Moja ocena:
10/10