Villette

Tytuł: Villette
Autor: Charlotte Brontë
Rok wydania: 2021
Liczba stron: 640
Wydawnictwo: MG

"Nie pozwól mi myśleć o nich zbyt często ani z nadmierną miłością - zaklinałam - każ mi zadowolić się niewielkim łykiem zaczerpniętym z tego źródła; spraw, abym nie biegła spragniona ku zbawczym jego wodom; abym nie wyobrażał sobie, że ma ono słodszy smak, aniżeli zwykły posiadać źródła na ziemi."

Lubicie klasykę literatury? U mnie bywa z tym różnie, zależy od nastroju. Kiedyś pochłaniałam wszystko bez wyjątku, teraz musi przyjść czas na dany gatunek. Po Villette sięgnęłam ze względu na nazwisko autorki i niewzykłą okładkę, obok której nie sposób przejść obojętnie.

 

 "Wierzę w źdźbło nadziei i blasku słonecznego, wystarczające do osłodzenia najcięższego nawet losu. Wierzę, że życie na tej ziemi nie jest wszystkim: ani początkiem, ani końcem. Wierzę, drżąc; ufam, płacząc."

Lucy Snow, młodziutka dziewczyna, która traci wszystko, zmuszona jest pozostawić swoje dotychczasowe życie w Anglii i wyruszyć do Europy. Udaje się do miasteczka Villette, gdzie zaczyna wszystko od nowa. Otrzymuje pracę nauczycielki angielskiego w pensji dla dziewcząt w budynku dawnego klasztoru żeńskiego i wiedzie tam bezbarwny żywot do czasu aż pozna smak miłości. 

 

  "Mądrzy ludzie mówią, że nierozsądkiem jest uważać jakiegokolwiek człowieka za doskonałość. "

 

Twórczość sióstr Brontë nie jest mi obca, jednak nie zawsze trafia ona w moje serce. Villette to powieść uznana za najlepszą z całej twórczości Charlotte, jednak dla mnie była ciężka. Sama Lucy mnie urzekła i bardzo ją polubiłam i z przyjemnością śledziłabym jej losy, gdyby nie było tyle (według mnie) zbędnych opisów, które dłużyły mi się niemiłosiernie i psuły mi radość z czytania. Ostatecznie to męczyłam się z tą książką. Być może trzeba trafić na właściwy moment w życiu, by przeczytać tą książkę i dobrze ją przeżyć. Ja chyba trafiłam na zły moment.

Za książkę serdecznie dziękuję Wydawnictwu MG.

Moja ocena:
5/10